Μία μέρα είχε μείνει πια, σε πλάκωνε καθώς έπεφτε το απόγευμα βαριά η έννοια της επιστροφής
«Τίποτα δεν είναι», μου είπε, «ένα απλό κρυολόγημα, τίποτα, έτσι ένα τίποτα»
Η ενστικτώδης αίσθηση πως απειλούμαστε, πως είμαστε σε κίνδυνο μας οδηγεί σε μια ζωώδη αμυντική αντίδραση
Κοινή απ’ όλες τις μεριές εννοιολόγηση της γνώσης δεν έχει συμφωνηθεί (παρότι ο καθένας βλέπει τη διαφορά της με την πληροφορία)
Aχίλλειος πτέρνα αποδείχτηκε η ξύλινη στέγη / η φωτιά βρήκε τροφή σε πευκοβελόνες και κουκουνάρια
Σαν να κρυώνω κάπως σήμερα. Ο Θεός μου, βλέπετε, περιμένει παιδί
Το τέλος τους είναι το ξύπνημα του κορμιού μου
Οι στεναγμοί του Αίαντα / στραμμένοι προς το κοίλον / πασχίζουν άφωνε ν' ακούσεις θεατή / το απείθαρχο τίποτα...
Θα ήθελα λοιπόν Να σας ενημερώσω Πως από τις τριάντα του μηνός Έχει μεταφερθεί Στο πάνω πάτωμα
Ό,τι συλλέγει ο κεραυνός / μέσα σε μια χούφτα αέρα / ή ο λυγμός της κοτρόνας μες σε απόλυτο μεσημέρι
Οι πόροι της φλούδας έσκαγαν σαν αμπούλες και εκτόξευαν μια πικρή μυρωδιά λεμονιού στον αέρα
Καταφθάνουν κατοικίδιες τίγρεις Ταϊσμένες με χόρτο και φρεσκότατες φράουλες
Επιλογή από το έργο της σπουδαίας Καναδής ποιήτριας σε μετάφραση της ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΑΛΕΞΙΑΔΟΥ
Γνωριμία με την Γερμανίδα ποιήτρια σε μετάφραση ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΤΖΑΚΟ
Μια Νικαραγουανή ποιήτρια σε ομαδική μετάφραση με τον συντονισμό του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Μετάφραση του ΓΙΩΡΓΟΥ-ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΔΟΥΛΙΑΚΑ
Ο Κάλβος δεν φαίνεται να διέθετε μουσικό αυτί, ή έστω τα συνήθη τεκμήρια της φωνημικής μουσικότητας
Ο Κάφκα ήταν ένας άνθρωπος που είχε τον συνδυασμό θάρρους και θράσους να αναμετρηθεί με τους δαίμονές του με αξιοσημείωτη επιτυχία
Για το βιβλίο του Δ. N. ΜΟΥΣΜΟΥΤΗ «Το θέατρο στη Ζάκυνθο τον 20ό αιώνα, 1901-1953. Μουσική ζωή, κοινωνική ζωή & λαϊκά θεάματα»
Για το μυθιστόρημα «Με ραμμένη φτέρνα», του ΣΠΥΡΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ
Για τη μονογραφία περί Ντοστογιέφσκι του ΜΑΞΙΜΙΛΙΑΝ ΜΠΡΑΟΥΝ
Για το ομότιτλο βιβλίο του ΑΝΤΡΕΑ ΤΙΜΟΘΕΟΥ
Για το βιβλίο της ΖΕΦΗΣ ΔΑΡΑΚΗ «Accordion»
Για την «Ροή αέρα» του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΕΛΤΣΟΥ
Για το ομότιτλο δίτομο έργο της ΧΡΥΣΟΘΕΜΗΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
Για το μυθιστόρημα του ΖΑΧΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ «Εφτά ψυχές στο στόμα»
Για τη συλλογή του Π. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, «Η ξένη ιτιά»
Για το ομότιτλο βιβλίο του ΑΛΕΞΗ ΣΤΑΜΑΤΗ
Για το «Ερωτικό σώμα» της ΕΥΑΣ ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ
(ή Γιατί δεν γίνονται τα πράγματα)
Το κινητό μυθιστόρημα
Το ζουμί που θα μας έκανε ικανούς να ξεχωρίσουμε τον Παναγιωτόπουλο απ’ τον Καβάφη…
Επιστολή του συγγραφέα ΡΟΑΛΝΤ ΝΤΑΛ στη μητέρα του
Oι λέξεις “kus” και “ kysse” σημαίνουν φιλί στα αφρικάανς-ολλανδικά και στα νορβηγικά, αντίστοιχα
Το «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον» σε 7 αναγνώσεις και 5 μελοποιήσεις
Όμως κανείς, ποτέ δεν ψήλωσε ούτε έναν πόντο από τον θάνατο των άλλων
Η περισσότερο πεπατημένη αναγνωστική είσοδος στο αφηγηματικό έπος του Μαν είναι δια των εμβριθών εξωκειμενικών του δεδομένων
To Fb ως συνθήκη λογοτεχνικής εργασίας και η περίπτωση της Ειρήνης Καραγιαννίδου
ο σκύλος περνάει τη διασταύρωση / μυρίζει τους ρόμβους στο συρματόπλεγμα / μια άδεια κονσέρβα σαν θέσφατο ...