Θα ξαναβγεί, λένε, ο αμείλικτος ήλιος.
Το μόνο που σου ζητάω είναι να τρυπήσεις το χέρι μου. Μετά θα σκουπίσεις τη σύριγγα και θα βάλω εγώ τα δικά μου δάχτυλα
αμέριμνο το μυαλό ροχαλίζει / μάρτυράς μου ο χώρος κι ο χρόνος / έτοιμη είμαι / το επόμενο λάθος να κάνω
Η μνήμη είναι φωλιά / έχει πουλιά / σκαλίζουν τις ρίζες των μαλλιών σου / φέρνουν μηνύματα
Γεννήθηκα στο σώμα ενός παιδιού / την εποχή που πετούσαν οι γυπαετοί / από ένα πατέρα ορθόδοξο / κι ένα παππού Αχέροντα
Η τηλεόραση δεν ήταν / για να δούμε κάτι σ’ αυτήν / αλλά την ίδια την επίπεδη οθόνη της / ένα φινίρισμα ρηχό της όρασής μας
Γίνεται εγώ να σε βλέπω κι εσύ να μην μπορείς να με δεις;
Αν ήμουν σπίτι θα είχα όψη νεοκλασική. Τα ανάγλυφα στοιχεία μου θα μου προσέφεραν κάτι περισσότερο από την αύρα του κομψού.
Eνορχηστρώνει μύθους τον καιρό / πήρε ένα χάρτη και τον χάιδεψε / με μπλε βαθύ ηρέμησε τη θάλασσα / κι από τον σάκο του Αιόλου...
Ωστε κάθε βράδυ, όταν έρχεται η ώρα να μοιραστώ την κλίνη μου με την ακατανόμαστη μοιχαλίδα...
Κάποιος πενθεί τα τρυγόνια στο άδειο διαμέρισμα / η πόρτα κλείνει / τα βήματα σιγούν / ένα τσέρκι κυλάει στο άπειρο
Στην συκιά να μην πηγαίνεις γιατί θα σου πάρει την μιλιά
Τις νύχτες που σαλεύουν οι μορφές / ξαγρυπνώ και με το πρώτο φως διακρίνω / την τάξη που διαταράχτηκε
Εικοσιπέντε χρονών παιδί τι μπορούσε να θαυμάζει σε αυτή τη μαραμένη μορφή;
Ένας σύγχρονος Ισπανός δημιουργός σε ΟΜΑΔΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ποιήματα σε μετάφραση ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΡΡΑ
Ένας Γαλλο-τούρκος ποιητής σε μετάφραση ΦΑΝΗΣ ΣΩΦΡΟΝΙΔΟΥ και επιμέλεια ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΑΓΡΑΦΙΩΤΗ
Μετάφραση ΜΑΪΡΑ ΦΟΥΡΝΑΡΗ
Ένας σύγχρονος Αμερικανός ποιητής. Παρουσίαση και μετάφραση ΓΙΩΡΓΟΥ-ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΔΟΥΛΙΑΚΑ στη στήλη «Άπειρος χώρα»
Tο παρελθόν επανέρχεται με την ενεργό σημασία αυτού που πρέπει να ξαναβρούμε, προπομπός του μέλλοντος, ένας αχαρτογράφητος τόπος
Για το βιβλίο της ΝΙΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗ «Μικρές κανίβαλες»
Για τη «Θάλασσα» του ΜΙΧΑΛΗ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΥ
Για το βιβλίο της ΤΖΑΚΙ ΚΕΪ «Χαρτιά υιοθεσίας»
Για το ομότιτλο βιβλίο της ΕΛΕΝΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
Για το βιβλίο της ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ ΣΙΑΦΑΚΑ «Μικρό μνημόσυνο ερωδιών στις λέξεις»
Για το ομότιτλο βιβλίο του J.M. COETZEE
Η επιγραφή σημαίνει, «Ο Ουρανός ανταμείβει όσους εργάζονται σκληρά...»
Μετά μεγάλωσα, άρχισα να ακούω άλλα τραγούδια στον δρόμο για τις διακοπές μου, άρχισα να κάνω πίσω και στις προτιμήσεις των άλλων
Με την οργή του ανακουφισμένου αναφώνησε alea jacta est, ήτοι ο κύβος ερρίφθη, αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας στο νερό ουρώντας
Διαβάζουν: Κ.Γ Παπαγεωργίου, Γ. Βαρβέρης, Γ. Κοροπούλης, Δ. Καλοκύρης, Α. Κυριακίδης και Κ. Δημουλά, Τ. Πατρίκιος, Κ. Χαραλαμπίδης
Χαρακτηριστικό παράδειγμα: ο έρωτας και η ποίηση παρουσιάζονται ως αλληλοβόρα
Ένας λησμονημένος πεζογράφος από την Κοζάνη
Συζήτηση με τον μεταφραστή ΒΙΘΕΝΤΕ ΦΕΡΝΑΝΤΕΘ ΓΚΟΝΘΑΛΕΘ
το ψαράκι είναι ευτυχισμένο, μπροστά του υπάρχουν πέντε γυάλες κενές, με ένα άλμα πηδά μέσα στην πρώτη, τη γυάλα της μικρής κόρης
Ένας τεράστιος πίθηκος που μιλούσε την γλώσσα τους και επέμενε ότι είναι ο αδικοχαμένος προπάππους τους