Άργησα βέβαια να καταλάβω / πως το φως όλου του κόσμου είναι αιώνιο παρελθόν
Εμείς απλώς ακολουθούσαμε, αγνοώντας το μάταιο του εγχειρήματος
Ποιος τάχα ξέρει τι μέρος του λόγου είσαι: Ορμητήριο, κρησφύγετο, ή σάμπως φυλακή; Το ξέρουν μονάχα όσοι τους κατοίκησες
Να βλέπει τον ήχο εκεί έξω, / να ακούει το φως να διαπερνά / την ύλη
Τέλοσπάντων, μην τα λέω όλα εγώ, κάνε κι εσύ καμιά ερώτηση, τι σκατά δημοσιογράφος είσαι;
Ούτε που το κατάλαβα πώς έμεινα σιγά-σιγά μόνη και δεν έχω σε ποιόν να μιλήσω εξόν από τη γάτα μου
Αφήνουν το χέρι σου και γκρεμίζεσαι ανάμεσα σε αστέρια που σβήνουν εκατομμύρια μαύρες τρύπες στο μυαλό
Κάτι συνέβη που δεν το όρισε ακριβώς – κι ας λένε
...και άλλες ιστορίες
Ο άνεμος μου ανακατεύει τα μαλλιά, το ύψος με μεθάει. Θέλω να είμαι η Έμιλι Μπροντέ. Και είμαι. Δίχως αμφιβολία
Ή μήπως υπάρχουν πράγματα που υποτίθεται πως δεν πρέπει να ξαναπροσπαθήσουμε;
Δεν ξέρω τι κάνουν τα παλιά. Μπορεί σε κάποια μάντρα να σκουριάζουν στη βροχή ώσπου να τα πουλήσουν για παλιοσίδερα. Δε με νοιάζει
Ένας Καταλανός συγγραφέας σε μετάφραση ΜΑΪΡΑΣ ΦΟΥΡΝΑΡΗ
Απόσπασμα από το ομώνυμο μυθιστόρημα, σε μετάφραση του ΑΧΙΛΛΕΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
Ένας Αμερικανός ποιητής σε μετάφραση ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΙΟΒΑΝΙΔΗ
Ο πιο αναγνωρίσιμος Πορτογάλος σουρεαλιστής ποιητής και ζωγράφος. ΟΜΑΔΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ένα εκτενές ποίημα της Κροάτισας ποιήτριας σε μετάφραση ΜΑΡΟΥΣΩΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Δεν είναι δύσκολο να διαισθανθεί κανείς ότι το ζήτημα, εδώ, δεν είναι τόσο το έγκλημα όσο η τέχνη της αστυνομικής λογοτεχνίας
Για την ποιητική συλλογή της ΞΑΝΘΙΠΠΗΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ «Στύβοντας παπαρούνες»
Με αφορμή το βιβλίο της ΕΛΙΑΝΑΣ ΑΛΦΑΡΟ «Οι πόρνες της αστικής τάξης»
Για το βιβλίο της ΕΛΕΝΑΣ ΜΑΡΟΥΤΣΟΥ «Το εξιλαστήριο θαύμα – Μια ιστορία σε πενήντα μία βαλίτσες»
Για το βιβλίο της ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΑΛΕΞΙΑΔΟΥ «Τέχνη προς αποφυγή»
Για το βιβλίο τού ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ «Καταγωγή ή οι ιστορίες των άλλων»
Για το βιβλίο της ΕΙΡΗΝΗΣ ΡΗΝΙΩΤΗ «Κόκκινη γραμμή»
Το ξέρω καλά: έχουμε πληρώσει ακριβά την φυγή μας στο μονισμό μιας υπερβολικά κλειστής σκέψης, που θεοποιεί την αυτάρκειά της
Εγώ, ίχνη στον πρώτο ενικό. Ο πληθυντικός είναι θέαμα. Μας αρπάζει από πίσω σαν κάτοπτρο γυρτό
Επιστολή του ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ στον ζωγράφο Κλοντιούς Ποπλέν
Δυσκολότερη παραμένει η απαγωγή των παχουλών. Μείνετε ασφαλείς. Τρώτε άφοβα.
Στους τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η φράση «στο σπίτι»
Ιστορικές ηχηγραφήσεις: H.G. Walls, George Bernard Shaw, Paul Valéry, Paul Claudel, Κωστής Παλαμάς
Ο κομμουνισμός του Παζολίνι λαχταρούσε μια εποχή που προϋπήρχε της τάξης
Για τον Σεφέρη
Με την ταρίχευση είναι σα να κάνεις τέχνη. Γλύπτης, να πούμε, Ερμής του Πραξιτέλους και τέτοια. Γελάς;
(Ανταποκρίσεις απ’ την άλλη Λωρίδα)
Στεκόταν πάνω στον γυμνό βράχο με την ουρά τεντωμένη και το τριγωνικό του κεφάλι στραμμένο στον φακό του φωτογράφου
Είχε άλογα που ήταν χάρτες ζωγραφισμένοι από αίμα. Mετάφραση Γιώργος-Ευγένιος Δουλιάκας