Ο Φικρέτης κατάλαβε ότι με πείραζε το φως. Είπε «Σας κτυπάει ο ήλιος. Ελάτε». ___Ένα πολίτικο αφήγημα
Οπλίστηκα με συνωμοτική διάθεση και ξεχύθηκα στα πολυσύχναστα στενά, έτοιμος να δαμάσω τον ανθρωπόμορφο ταύρο του άγχους μου
Απελπίστηκε στην ιδέα ότι θα έπρεπε να τα διαβάσει όλα για να μάθει τι από τη ζωή της είχε τυχόν χάσει
Για να σε συναντήσω ανάμεσα στην σελίδες / Μήπως παράπεσε κάτι από εσένα / Κάποιο κομμάτι δικό σου, απαράλλαχτο εσύ
Κι ενώ εγώ πια πουθενά, τότε όλος ο Υμηττός σώμα μου, μπλε παντού, τεράστιο
Ο κουρέας διηγιόταν, έκανε ατμόσφαιρα με ιστορίες του αδελφού του απ τα λιμάνια τίναζε τις ποδιές όπως ν' ανέμιζαν πανιά
Τότε κατάλαβε πως, «όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες», θα ’χει φασαρίες
Το χιόνι έπαιρνε μια σχεδόν μπλε απόχρωση, λες και περπατούσα τριγυρισμένη από θάλασσα. Κι ένιωθα μπλε, τυλιγμένη μες το σκοτάδι
Προχώρησε προς την αυλόπορτα σέρνοντας το σεντόνι που είχε πια πάψει να είναι ολόλευκο καθώς το είχαν βρομίσει χώματα και σκόνες
Απόσπασμα πολυφωνικής νουβέλας
Το απόγευμα γινόταν πάλι ο Σμυρνιός με το λευκό καθαρό πουκάμισο, τη γραβάτα, τον βαρύ γλυκό καφέ του και την εφημερίδα του
Όμως εκείνο το βράδυ κάτι δεν υπολόγισε σωστά, πήρε μεγαλύτερη φόρα και βγήκε εκτός σκηνής...
Δίνη εκτόνωσης αέρα απ’ την ουρά του βουητού στην άβυσσο με σήκωσε σα σβούρα κρατώντας στα δάχτυλα μια τούφα απ΄ τα μαλλιά μου
Και κάπως έτσι επιχείρησαν να περάσουν την πρώτη τους άνοιξη στο πάρκο, ως παρατηρητές των μπουμπουκιών
Όλα λάφυρα, στα πληγωμένα γόνατά μου. Κατακτητής με ένδυμα κατακτημένου.
Μια πολυβραβευμένη ποιήτρια απ΄την Ουρουγουάη μεταφρασμένη από την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΔΡΑΤΣΑ με επιμέλεια του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Ένας από τους πιο γοητευτικούς σύγχρονους «Ποιητές του Λίβερπουλ» σε μετάφραση ΜΑΡΙΑΣ ΣΑΒΒΑΚΗ
Ο εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης σε μετάφραση της ΤΖΕΝΗΣ ΚΑΡΑΒΙΤΗ
Από τη συλλογή «Dot» (τελεία, κουκκίδα κ.ά.) που μόλις κυκλοφόρησε. Μεταφράζει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η μεν γαλλική ανέπτυξε απαράμιλλες δεξιότητες προς την εννοιολογική ακρίβεια, ο δε καβαφικός τόνος προς την ιδιωματική ακρίβεια
«Η μετατόπιση του ονείρου στη γραφική παράστασή του»
Για το βιβλίο τού ΜΙΣΕΛ ΦΑΪΣ «Εξουθένωση. Ντοκιμαντέρ ονείρων»
Για τα «Μικρά πεζά» και τα «Διηγήματα» του ΓΙΑΝΝΗ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗ
Για το βιβλίο της ΜΑΡΙΑΣ ΔΑΛΑΜΗΤΡΟΥ «Μνημοθόνη»
Για το βιβλίο «Δεν ήμουν πια άνθρωπος» του OΣΑΜΟΥ ΝΤΑΖΑΪ
Για το βιβλίο του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΣΧΟΥ «Το χρονικό ενός δυσλεκτικού»
Για το βιβλίο της ΜΑΡΙΑΣ ΓΑΒΑΛΑ «Ο μικρός Γκοντάρ»
Σε τι μπορείς να ανατρέξεις όταν δεν θα μπορείς (για οποιονδήποτε λόγο) να διαβάζεις πια;
Tο ταξίδι του τουρίστα στο χώρο μετατρέπεται αυτομάτως (από τη δημιουργία υπεραξίας) και σε ταξίδι στο χρόνο…
Ο Τζον ΣΤΑΪΝΜΠΕΚ ζητά αυτόγραφο από την Μέριλιν ΜΟΝΡΟ
Στους τρεις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί ο στίχος: «Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα» του Οδυσσέα Ελύτη
Ηχητικό αφιέρωμα στο 1922. Σεφέρης, Έντμουντ Κίλι, η Κυβέλη διαβάζει Βενέζη, Εστουδιαντίνα κ.ά.
Μια απολογία του συγγραφέα για τον τρόπο που ατενίζει τον άνθρωπο για να τον εντάξει στο αφηγηματικό του σύμπαν
Οι ήρωές μου, όσο κι αν πασχίζουν να υπάρχουν, στο τέλος πέφτουν στην παγίδα μου και υπηρετούν το βιβλίο
Αίφνης ο Χάντκε βγάζει τα παπούτσια και τις κάλτσες του και συνεχίζει ατάραχος και ξυπόλυτος την κουβεντούλα
Παραμένει λησμονημένος στη χορεία εκείνη των αφανών λογοτεχνών, στους οποίους η κριτική έχει γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη
Το άγνωστο πλάσμα όλο και πλησίαζε και όταν έφτασε σε απόσταση μικρότερη από δέκα μέτρα από τη βάρκα βγήκε από το νερό...
Τον αγκάλιασα σφιχτά με τα δυό μου χέρια. Τότε αισθάνθηκα μια δύναμη σχεδόν υπερφυσική και πήρα μια πολύ σοβαρή απόφαση