Έτσι πέρασα την πρώτη νύχτα του γάμου μου σαν κούκλα που την ετοιμάζουν για ύπνο. Αυτό το παιχνίδι κράτησε καιρό.
Άναβα τη λάμπα κι έριχνα φως στη σκηνή. Έπαιζα με τις φιγούρες και τα παιδιά κοίταζαν σαν μαγεμένα
Κατάλαβα ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε εκείνη τη μέρα τη σημαδιακή κι έτρεξα πάνω στο Αλωνάκι για να δω την καταδίωξη
Ελάτε στο χωριό μας, κι ας μην υπάρχει ζωή, είναι τόσο γαλήνιο άλλωστε».
