Ο γκόμενος που είχες πριν από μένα αν άκουγε «Προυστ» θα νόμιζε ότι του ζητάς να τσουγκρίσετε τα ποτήρια σας!
Όταν ακούγονται οι σειρήνες, τρέχουμε όλοι μας στο playroom – έτσι το λέμε το υπόγειο κι ας έχουμε εκεί και το πλυντήριο
Άρχισα να το ξεφυλλίζω με την κρυφή ελπίδα να μου θυμίσουν ανθρώπους, τοποθεσίες, ήχους κλπ. της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μου
Ένα ποίημα του Αμερικανού ΦΙΛΙΠ ΛΕΒΙΝ
Τούτος ο Μάρτιος ξεψυχά καθώς πουλιού φτερούγα / στο τελευταίο άνοιγμα, στο ύστερό της τρέμισμα, / μετά τον πυροβολισμό
Η συστηματική κριτική καθώς και η επιστήμη της φιλολογίας οφείλουν να πειραματίζονται με νέες μεθόδους
Άλλη μια πρωταπριλιά. Χωρίς ψέματα. Μ’ ένα αληθινό γραμματόσημο για μαζοχιστές συλλέκτες και αλληλογράφους.
Να είναι άραγε αυτό το κύριο γεωγραφικό διακύβευμα του Ουκρανικού δράματος;
Και λες: Το ότι ζούμε ακόμα μοιάζει, μέρα με τη μέρα, μια παραχώρηση μάλλον παρά ένα δικαίωμα
Nτρίπλα στην Στάιν, αλλά και homage στα όσα αγαπήσατε στα ερείπια και τους αγέρηδες μιας εποχής: Λούξεμπουργκ, Ιμβριώτη, Εσκενάζι
Μια παγερή υποψία καθρεφτίζεται απροειδοποίητα στο βλέμμα μας όταν συναντιόμαστε με τον άλλον, τον ξένο, τον φίλο.
Ο αφηγητής είναι ένας μοναχικός άνθρωπος και επιπλέον, γνωστό χαντκικό γνώρισμα, ελεύθερος, πλήρης και αυτάρκης στη μοναξιά του
είχε την ικανότητα να μεταμορφώνεται κι έτσι, τα διασκορπισμένα μέλη του σώματος του Άλλου έγιναν άλλα φυτά, άλλα δένδρα και ζώα
H μορφή είναι δύσκολη, προδοτική, δικέρατη, δίφορη, επικίνδυνη, χαμαιλεόντεια, σαν πάνθηρας, σαν τη σελήνη. Τυφλή στο χρόνο.
Σήμερα, θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Εκείνο των πολλαπλών επιλογών. Έτοιμοι;
«Χάθηκε τρομαγμένος από την έκρηξη της Λ. Συγγρού. Αν τον δείτε προσπαθήστε να τον πιάσετε ρίχνoντας πάνω του μια πετσέτα»
— Γιατί χαμογελά ο φρουρός; —Μην τον κοιτάζεις —Πήρε την παιδική μου φωτογραφία, άρπαξε την αλυσίδα από το λαιμό μου. —Ετσι κάνουν
Τα καλύβια ρημαγμένα, οι αχυρώνες αδειανοί / και τ’ άλογα σκελετωμένα πέφτουν άψυχα στη γη
Από το «σύνδρομο του άρρωστου κτιρίου», τους «αβιοτικούς όρους», μέχρι το «βιομηχανικό χιόνι» και τα «πάρκα τσέπης»
Χρονικό των τελευταίων ημερών: «Λέει δεν έχουμε το σωστό υπόγειο στο κτήριο μας»