Ένα μικρό αφιέρωμα στον σπουδαίο Ιταλό συγγραφέα. Συνεργάζονται: Βαλέρια Πομίνι, Αλέξανδρος Καλπάκης, Άννα Παπασταύρου κ.ά.
Είμαι η γη κι ο ουρανός το αδιαίρετο Όλο / Είμαι η επινόηση του έρωτα το όνειρο της Σελήνης
Τελευταίο βράδυ. / Κρύο, πανσέληνος και τα δυό αστέρια. / Με κατέχω.
Δεν πλαγιάζουμε άλλο με τα υπάρχοντά μας / στις τονισμένες ωμοπλάτες κουβαλάμε λιόσπορους / και ζεστές ανάσες
Είμαι η Ζουλί, 16 χρονών. Τους ακούω που πανικοβάλλονται. Η απόγνωσή τους φτάνει σε κύματα που μυρίζουν αλλιώτικα στον καθένα
Ναι! Τα σφάγια πολλαπλών αναμνήσεων της σε κάδους ανακύκλωσης τελικά θα περάσουν στη λήθη ή σ’ αλλότρια χέρια
Όπου με ένα ρουζ ή ένα κραγιόν —δηλαδή ομιλώντας απλώς— προσπαθείς όχι να φτιάξεις, αλλά να ξαναφτιάξεις ένα όνομα
Βλέπω τα σπίτια του απέναντι χωριού να ξυπνούν, τις λάμπες στα δρομάκια του σε παράταξη αστερισμού να σβήνουν
Την ώρα που επιτέλους έβρισκε τον πρόχειρα κρυμμένο φάκελο με τα μετρητά, άκουσε γέλια και ποδοβολητά στην είσοδο
Η Αφροδίτη του είχε εξηγηθεί: «Είμαι τρία πουλάκια κάθονται, του είχε πει, Άλλο να το ακούς κι άλλο να το ζεις μαζί μου».
«Μόλις γυρίσω απ’ το φανταρικό, παντρευόμαστε», υποσχέθηκα. Ακούστηκε να βελάζει η κατσίκα της κι έδεσα το παντελόνι μου
Άγγιξε το δέρμα με το δάχτυλο της, σαν να πιέζει ένα μπαλόνι, αλλά αμέσως το άφησε από φόβο έκρηξης
Ποιος κυνηγάει το φως σ᾿ αυτόν τον κόσμο;
Εντέλει, έγινες αφήγημα. Υπέροχη βαφή. Πρέζα παχύρρευστου πρωινού. Τρύπα της βελόνης όπου πέρασε η κάμηλος
Έσκυψε το κεφάλι και κοίταξε το σακάκι. Η κηλίδα έμοιαζε κάπως με πουλί. Έβλεπε τα πόδια, το ράμφος, τη ράχη, το κεφάλι, τα φτερά
Ένας ιδιότυπος Βαλκάνιος συγγραφέας σε μετάφραση της ΜΑΡΙΑΣ ΔΟΥΜΠΑ
Ένα σύγχρονο εκτενές ποίημα από την Ισπανία σε μετάφραση του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ (Β΄μέρος)
O δημοφιλέστερος Άγγλος ποιητής του Μεταπολέμου σε μετάφραση ΜΑΡΙΑΣ ΒΑΧΛΙΩΤΗ
Τρία χαρακτηριστικά δείγματα ισπανοαραβικής ποίησης σε μετάφραση ΘΑΝΑΣΗ ΡΑΠΤΗ
Δέκα + μία μεταχρονολογημένες κριτικές υποδοχής: 1. Ένα σύστημα των αισθητικών κατηγοριών
Το αποτέλεσμα ενός “σουρεαλιστικού” πειραματισμού όπου ελαχιστοποιείται η μεταφραστική λειτουργία & εξυψώνεται η διακειμενικότητα
Για το βιβλίο της ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ, «Ποιήματα 2009-2017»
Για το βιβλίο της ΝΙΚΗΣ ΤΡΟΥΛΛΙΝΟΥ «Ουρανός από στάχτη»
Για το βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΟΥΑΤΖΗ «Χάρτινοι απόγονοι»
Για το ομότιτλο βιβλίο της ΠΟΛΑ ΦΟΞ
Για το ομότιτλο βιβλίο της ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Για το ομώνυμο ποιητικό βιβλίο του ΑΛΕΞΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ
Για τα «Πορτρέτα» της ΑΘΗΝΑΣ ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ
Για το βιβλίο της ΜΑΡΙΑΣ ΔΑΛΑΜΗΤΡΟΥ «Αποθησαυρισμένα»
Μια ολιγοήμερη διαφυγή από την εγκόσμια ζωή, ειδικά απροετοίμαστη, όπως η δική μου, μπορούσε να αποδειχθεί απροσδόκητη εμπειρία.
Κάθε Δευτέρα άφηνε ένα μικρό βιβλιαράκι στο χoλ κι εγώ πήγαινα και το έπαιρνα να το διαβάσω. Να πώς γίνονται όμορφες οι Δευτέρες!
Επιστολή του εμπόρου έργων Τέχνης Τεό Βαν Γκογκ στον αδελφό του Βίνσεντ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ
Στoυς συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η φράση: «δε λες κουβέντα»
Ακούμε τη φωνή ενός επίκαιρου (λόγω ονόματος) Αμερικανού ποιητή: του ΡΟΜΠΕΡΤ ΦΡΟΣΤ με συνοδεία μουσικής του ΚΛΟΝΤ ΝΤΕΜΠΙΣΙ
Αγώνας για τη «Νέα Σκηνή» του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου
Στην Ελλάδα η λεγόμενη κριτική βρίσκεται στο σημείο που βρισκόταν στην Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελισαβετιανής περιόδου
Προτάσσω το κεφάλι μου και ανοίγω τα χέρια σε διάσταση. Το πανωφόρι μου θυμίζει φτερά και τα κουνάω με ένταση
Σπάνια είδη ψαριών στις φλέβες των κυμάτων