Ανάμεσα σ' εκείνα που πέρασαν και σ' εκείνα που ακόμα δεν ήρθαν, μια απατηλή ριπή ενεστώτα. Ήταν ωραία ως εδώ. Ύστερα, τίποτα.
Σκόνη να κάνουν το θηλυκό να το αλέσουν, να κουκίσει καθενός τους την πληγή κι αν τύχαινε να μυριστούν φιλότιμο;
Εγώ έβλεπα όνειρα: τον εαυτό μου διάσημη σοπράνο / αλλά άηχη / να ισορροπεί στην άκρη του μεσαιωνικού κάστρου
Εδώ και 77 χρόνια περιμένει στον πάτο του Αιγαίου – μπροστά στο ηλιοβασίλεμα ένα πτερύγιο αναδύεται αργά και δείχνει το σημείο.
Το δωμάτιο εξελίσσεται σε απειρόεδρη πρισματική σβούρα, που κινεί η στροφή του ματιού σου
«Κοάζει». Κοτζάμ λέξη στην αποκλειστική υπηρεσία ενός τόσο δα ενοχλητικού αμφίβιου...
Γι’ αυτό σου μιλώ για λήθη ανάμεσα απ΄τις ληκύθους της απουσίας / γι’ αυτό σου περνάω στα δάχτυλα τα βαθιά ζαφείρια της νύχτας
Έστρωσες το κόκκινο χαλί για τον εαυτό σου κι ύστερα κλείδωσες την εξώπορτα πίσω από τις γεωμετρικά τέλειες πατημασιές σου
Συνεχίζει να κοιτάζει τις βεντούζες που σαλεύουν πάνω στα πόδια του και κρατάει αθόρυβα τον ρυθμό ανοιγοκλείνοντας τα χείλη του
Στα απόκρυφα μέρη που σμίγουν τα πεύκα του δάσους με τη θάλασσα, ένα σούρουπο, είδε, μέσα στο σύθαμπο, την Ελπίδα με έναν άγνωστο
Δοκιμάζει συνέχεια το κλειδί. Φωνάζει πως δε θα με ανεχτεί άλλο, πως φταίω για όλα και πως αυτή τη φορά δε θα δείξει κανένα έλεος
Η λέξη μου είναι μια ανοξείδωτη σιδηροκατασκευή / ένα μαντεμένιο τηγάνι έτοιμο να υποδεχτεί κρέας για θωράκιση
Δεν ήταν πράγμα δύσκολο να μπουν όλες αυτές οι ιστορίες στη σειρά και να αρχίσουν να τρέχουν σαν ποταμός στα σοκάκια του γκέτο
Το νεκταρίνι μες στο χέρι της πλανήτης δαγκωμένος./ μικρές τοξοειδείς τροχιές / από και προς τα δόντια της / δόντια τιτανικά
Φάρσα αφανισμού από υπό έκδοση καινούρια νουβέλα
Μια παροδική εξέγερση συχνά γίνεται το ανακλώμενο είδωλο της ιστορίας — η χαίνουσα πληγή που λέμε σώμα
Κολυμπώντας στα γαλάζια νερά του μελλοντικού μου χρόνου / Αναβάτης δελφινιών σε παλιά καλοκαίρια...
Ένας σπουδαίος Σουηδός ποιητής σε μετάφραση του ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ζάρα Κιρς: Μία από τις σημαντικότερες ποιητικές μορφές της μεταπολεμικής Γερμανίας σε μετάφραση της ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΧΑΛΑΡΗ
Μια από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές του Μεξικού σε ομαδική μετάφραση υπό την εποπτεία του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Αποσπάσματα από το πρώτο Κάντο σε μετάφραση του ΦΩΤΗ ΣΑΒΟΥΡΗ
Aποσπάσματα από το cult μυθιστόρημα του Κολομβιανού συγγραφέα σε μετάφραση ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και εισαγωγή του ΝΙΚΟΥ ΠΡΑΤΣΙΝΗ
Η σχέση με το αρχαιοελληνικό παράδειγμα είναι δυνατή μόνο ως σχέση ζωής, βουτηγμένη στο τωρινό απελευθερωτικό βίωμα
Με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο της Μαρίας Τζιαούρη-Χίλμερ
Για το βιβλίο «Η δεύτερη νεότητα» της ΤΩΝΙΑΣ ΤΖΙΡΙΤΑ-ΖΑΧΑΡΑΤΟΥ
Για τα δοκίμια του ΣΥΜΕΩΝ ΣΤΑΜΠΟΥΛΟΥ «Florilegium I (Ποιητές του Μεταπολέμου)
Για το βιβλίο της ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΝΤ(ΩΝΙΔΟΥ) «Stanza»
Για το βιβλίο της ΧΛΟΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ «Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον»
Για το βιβλίο της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΧΛΙΒΑΝΗ «Οι γάτες του Τρίτου και άλλοι ζωντανοί»
Για το βιβλίο του ΣΤΡΑΤΟΥ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ «Σημειωματάριo βαρύτητας»
Παράγραφοι έτοιμες μου δόθηκαν μέσα στα φυλλώματα, αποτυπώματα αισθήσεων∙ νεύματα αφηγήσεις η σοδειά μου. Μια μεγάλη πινακοθήκη
Σύγχρονοι ποιητές από την Αϊτή, την Ονδούρα και την Κολομβία εμπνέονται από την Ελλάδα
Πήρα προχθές αυτό το βιβλίο και δεν διαβάζεται με τίποτα! Είναι για ηλίθιους! Να το αλλάξω να πάρω κάτι άλλο;
Με το πρώτο αμυδρό φως της αυγής άρχιζαν να πλατσουρίζουν δυνατά μέσα στη δεξαμενή, το αρσενικό κυνηγούσε το θηλυκό ασταμάτητα
ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ: Άρχισε να καταλαβαίνει το λόγο για τον οποίο οι γύρω του δημιουργούσαν ένα αγωνιώδες φάσμα αντιστίξεων...
Επιστολή του (εφευρέτη του Ταρζάν) Ε.Ρ. Μπάροουζ σε φίλο του
Στους τέσσερεις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η φράση: «Η σπηλιά πλημύρισε νερό»
Με τις φωνές των: Βλαντιμίρ Μαγιακόφκσι, Σεργκέι Γεσένιν, Μπόρις Παστερνάκ, Άννα Αχμάτοβα, Γιόζεφ Μπρότσκι, Γεβγκένι Γεφτουσένκο
Η τελετή καθαγιάζει το χώρο, τον κάνει μοναδικό. Οι λέξεις συντονίζουν τις ενέργειες που κάνουν το χώρο ταυτόχρονα συμπαντικό
Τα κτήρια και οι λέξεις τρέφονται με αίμα για να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα τους
